காதல் மனச் சோலை தனில்
கன்னி மலர் பூத்தவள்
கன்னி யிவள் பூத்திருந்தும்
காளை மனம் காத்தவள்!
காதல் வளர் தேர்வெழுதி
கனவுலகில் நிற்பவள்
கனவு களில் நிற்பதனால்
கலைக ளெலாம் கற்பவள்!
ரோஜா மலர் கன்னங்களில்
நூறு பேரைச் சாய்ப்பவள்
நூறு பேரைச் சாய்த்திட்டாலும்
நூலிடையால் ஏய்ப்பவள்!
ராஜாமகள் நடந்து வந்தால்
ஞானரதம் தோற்குமே
ஞான ரதம் தோற்பதனை
நானிலமும் ஏற்குமே!
அனிச்சம் பூ அழகி யிவள்
அசைந்தால் பூ அசைந்திடும்
அசையால், கண்ணசைவால்; ஓர்
ஆயிரம் பூ மலர்ந்திடும்!
துணிச்சல் மிகு வீரரெலாம்
துவண்டிடுவர் இவள் அழகிலே
துவள்பவரும் துதித்திடுவர்; தமிழ்
தூயவளை இவ் வுலகிலே!
-*-
உறவுப்பாலம்
- ஏ. எல். கே. முஹம்மட், அட்டாளைச் சேனை.
உள்ளத்தில் ஊற்றெடுக்கும் - அன்பு
உறவாக பரிணமிக்கும்...
உணர்வுடன் உறவு சங்கமிக்க
அங்கே உறவுப் பாலம் போடப்படும்.
உணர்வு உறவாவது...
உள்ளத்துள் உள்ள ஆட்சியின் பலமாகும்,
உள்ளத்தின் ஓசை உணர்வாகும்,
உணரும் போது இசையாகும்
அதைமீட்க... மீட்க...
உறவு சுகமாகும்.
காலத்தின் கண்களிலே
உருவங்கள் மறைந்தாலும்
நேய நட்பின் பாதையில்
ஒன்று சேர்ந்த உறவுகள்
உணர்வுடன் நிலைத்துவாழும்.
குடைக்காரன்
- றிஸானா இல்யாஸ், பேருவளை.
குடைக் கம்பிகளுடன்
பிணைக்கப்பட்ட
அவனது
யதார்த்த வாழ்க்கை
அன்றாட
நடப்பு விவகாரங்களுக்குள்
அமிழ்ந்து போகும்
உணர்ச்சித் திவலைகள்
தினம் செத்துப்பிழைத்தாலும்
புனரமைக்கப்பட்ட
கறல் கம்பிகளுக்கு
பழைய
குடைத் துணியைப்
போர்த்தி முடிக்கும் போது
வெளிப்படும்
சிறு புன்னகை
அபூர்வமாய்க் காணக்கிடைக்கும்
சில
நிஜ முகங்களுக்கிடையில்
அவனுக்கும்
ஓர் இடமுண்டென்பதைச்
சொன்னது
தன் இருப்பைத்
தக்க வைப்பதற்கான
சமுதாய தகிடுதத்தங்களுக்குள்
சிக்கிக் கொள்ளாத
ஓரமாய்ச் செல்லும்
ஒட்டாத வாழ்க்கை
தேவைப்படு மட்டும்
சுருண்டு விரியும்
குடை போலவே
அவனும்
பிறரைப் பாதிக்காத
ஒரு சுயநலவாதி,
காலப் பயணத்தில்
வயோதிபக் கோடுகள்
அவன் மேனியில்
தாறுமாறாய் ஓடும்
தளர்ந்த நடையிலும்
கூடவே பயணிக்கும்
அதனைப் பற்றிப்பிடிப்பதில்
அவனுக்கு
அப்படியோர் இன்பம்
ஆயுளின்
அந்திமத்தை அடைந்த போதும்
அவன் பிடிக்குள் இருப்பதில்
அதற்கும்
மகிழ்ச்சியோ தெரியவில்லை.
கல்லும் முள்ளும் கொண்ட
கடின வாழ்க்கைப் பாதை
சகலதிலும்
சமநிலை பேணும்
அவன் இதயம்
கன மழையின் வீழ்ச்சியென்ன
கதிரவன் வாள் வீச்சென்ன?
உடன் விரிந்து
முகம் மலர்கிறது குடை
துன்பங்களுக்கிடையிலும்
நிஜத்துடன்
புன்னகைக்கத் தெரிந்த
அவன் முகத்தைப் போலவே
முயற்சியின் வழியில்
- பாஹிரா பதுளை -
தாக்குதல்கள், இடர்கள், தடைகள்
பக்கத்திலிருந்தாலும்,
பலமைல் தூரத்திலிருந்தாலும்
நோக்கத்தில் முனைப்பாயிருப்பவர்கள்
சிக்கலைத் தீர்த்து சீர் பயணம் தொடர்வர்
மன விருப்பங்களின் ஆக்ரோஷம்,
உணர்வூக்கத்தின் உந்துதலாகி,
மனத்திண்மையின் சக்தியிலே
உயிர்சுவாசங்கள் நம்பிக்கையின் நடையிலே
தீவெட்டி, ஊர்வ லங்கள்
தினம்பத்தில் நிறைவு பெற
“ஈ” கூடப் பறக்க வில்லை
இப்போது ஆலயத்தில்!...
உறங்கும் திறமை
- பவித்ரா, மாத்தளை -
பூத்திடும் பூக்கள் எல்லாம் - கோவில்
பூஜைக்கு போவது இல்லை
பாத்தியின் நாற்றுக்கள் எல்லாம் - நல்ல
பயிராய் வளர்வது இல்லை!
காட்டின் மூங்கில்கள் எல்லாம் - புல்லாங்
குழலாய் மாறுவ தில்லை
வீட்டுக் குழந்தைகள் எல்லாம் - வெற்றி
வாகை சூடுவ தில்லை!
ஒவ்வொரு உயிரினுள்ளும் - திறமை
ஊற்றாய் ஒளிந்து இருக்கும்
அவ்வப் போது அழகாய் - அதனை
அள்ளிப் பருகிட வேண்டும்!
உனக்குள் நீயே புகுந்து - திறமை
உறங்கும் கதவை திறந்து
உனக்குப் பிடித்த ஒன்றை - பற்றி
உயரப் பறக்க வேண்டும்!
அஞ்சிடுவேனோ?
- சிந்துஜா, கண்டி -
உயிரிலே பாதி, உடலிலே மீதி
உருவமோ எந்தன் பிரதி!
பயிரதாய் வந்து, பாலையென் சிந்து
பண்ணும் குறும்பு கோடி!
உயிரிலே ஊறி, உயிர் அவனாகி
உறவில் கலந்த கவிதை!
பயிரது வளர்ந்து, பாரிதில் உயர்ந்து
பரப்புமோ அன்னையின் புகழை?
சந்திர வதனம், சந்தர உருவம்
சந்தனம் பூசிய சொரூபம்!
சிந்திய குறுநகை சீண்டுவ துண்மை
சொர்க்க வாசலின் சுகந்தம்!
மந்திரப் பார்வை மதியை மயக்க
மற்றவை எல்லாம் மறக்கும்!
இந்திரஜித்தாய் என்மகன் வந்து
எல்லையே இல்லா இன்பம்!
பிஞ்சனைப் பாதம் நெஞ்சினை உதைத்து
பித்ததுப் பிடித்தெனைச் சிதைக்கும்!
கொஞ்சிடும் வேளை பிஞ்சு மொழியில்
கோடி கவிதை விதைக்கும்!
பஞ்சினை ஒத்த பிஞ்சுத் தேகம்
பத்தரை மாற்றுப் பசும்பொன்!
அஞ்சிடுவேனோ? அவனி மீதிலே
ஆண்மகன் எனக்கு அவதரித்தானே!
ஜன்னல் கன்னி
- கல்லொளுவை பாரிஸ், மள்வானை
அவள்
மழை நீரில்
காகிதக் கப்பல் விடும்
வயதில் அந்தச் செடியை
பார்த்தாள்
ஜன்னல் வழியாக
அது வளர்ந்து மரமாகி
பூ பூத்து பிஞ்சாகி
காய்த்து கனிந்து
இலை உதிர்ந்தது
மறுபடி தளிர் விட்டது
பருவ காலம் மாறியதால்
ஆனால்
அவள் மட்டும் இன்னமும்
அந்தச் செடியைப்
பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறாள்!